YDS 2013 Bahar

7 Nisan sabahı YDS’ye (Yabancı Dil Sınavı’na) girdik.

Malesef Bilecik’te sınav yok. Sakarya’da girdim. Sınava giderken cep telefonu, cüzdan, saat, vb. götüremiyorsun. Ya şehirdışına telefonsuz-cüzdansız çıkacaksın veya biyerlere emanet edeceksin, veya gömeceksin. 3-5 tane kopyacı yüzünden gerekirse 3-5 milyon insana eziyet çektirmek ÖSYM için doğal.

Diğer taraftan görevini, görev aşkından da öte, “ilahi aşkla” yapmaya çalışan polisler ve bina sınav sorumlusu sayesinde “alyansını çıkar da gel” azarını da işittim. Sınava giriş belgesinde “alyans hariç” yazmasına, ve bunu belirtmeme rağmen. SAÜ İİBF B-Blok’ta görevli Himmet Bey; anladın sen onu! Az kaldı, SAÜ iyice nefret ettirecek kendisinden…

Sınav ayrı bir dert zaten… Giray sınava girmemesine rağmen çözmüş olayı. “Sınavın amacı, seviye ölçmek değil. Bilenle bilmeyeni ayırmak. Sayısal mantık: 1/0 şeklinde” diyor. Aynen katılıyorum. Bu sınavdan 30-50 civarı not almak çok zor. 50 almak için, kaba hesapla 40 soru yapmak lazım. 40 soruyu anlayarak yapan zaten daha fazlasını da yapabilir. Sınavın amacı seviye ölçmek olsa, farklı zorluk seviyelerinde soruları olması lazım. Yok. Hepsi aynı uzunlukta: 1 kol boyu…

Bilerek yaptığım tek soru konsantrasyon sorunu olan öğrenci sorusu… Sistem yöneticisi olmama rağmen, “her sitede aynı parola” sorusunu bile yapamadım. 25 te gelse şaşırmam, 65 te gelse şaşırmam. Öyle bir sınavdı yani.

Günün sonrası güzeldi Allah’tan… Eski kampüs ve yaşam alanlarımızı gezip nostalji yaptık. Kırantepe’yi aşıp gölette balık tutanları, off-road yapanları ve MX’çileri izledik. Kazımpaşa’dan çıkıp, Poyrazlar’a gidip, mangalda sucuk/köfte yaptık. Salıncak bile kurabildik. Kahve Dünyası’nda aromalı kahve içip, french press için uygun boyutta çekilmiş kahvelerimizi aldık. Cemiyetimizi de halledip döndük. Allah mesut etsin Yusuf.