Bir Burak Selim Şenyurt geçti Bilecik’ten…

Haftasonu yazılımsal konularda çalışmak üzere bizlerle kampa girdi sağolsun. Yazılımdan anlamam, ne işe yaradı bilmiyorum :) Ama diğer taraftan, çok farklı konularda farklı bakış açıları kattı bana. Tanıyabildiğim kadarıyla, "hayatta başarı nedir?" sorusuna şimdiye kadar gördüğüm en güzel cevaplardan birisi kendisi.

İş ve özel hayatını dengelemeyi güzel bir şekilde başarabilmiş insanlardan birisi. İş hayatındaki popülerliğine ve başarılarına rağmen, kişilik olarak ta bir o kadar mütevazi. Bu kadar yoğunluğun arasında; profesyonel dergiden aşağı kalmayan blog yazıları ve incik boncuk işlerde yardım isteyen insanlara destek olması da cabası… Biz, "Ciks bir Rover'le falan gelir heralde" diye beklerken, emanet arabayla gelerek bizi o konuda da şaşırttı :)

Bize yardım etmek için gelmesine rağmen, yemek aralarında bile rehavet çökmeden "işimize dönelim mi?" diye o dürttü bizi.

Bazen iş hayatını iyi kurgulayamayıp; gece gündüz çalışmamıza rağmen istediğimizi elde edemiyoruz. Oysa ki sürekli bu şekilde yoğun çalışınca hayatta bazen geri getirilmesi mümkün olmayan fırsatlar kaçabiliyor. Evlenmeler gecikebiliyor, ailemize/çocuklarımıza yeterince ilgi gösteremeyebiliyoruz, hobilere vakit ayıramıyoruz, vs… Sonra depresif hayatlar başlıyor. Para yetmiyor, mutluluk yetmiyor, tatmin olamıyoruz, şehir tatmin etmiyor, işi beğenmiyoruz…

Peki ya yıllar sonra geriye dönüp bakacağımız zaman ne düşüneceğiz? "Çocuğumun 2-3 senesinde benim pek yerim yok, çünkü işler çok yoğundu. Ama o zaman öyle olması gerekiyordu" diyebilecek miyiz?

"Başarı nedir?" sorusunun üzerine biraz daha düşünmem gerekecek.

Bir iki de fotoğraf koyayım, tam olsun: