Sigarayı (ve benzeri zararlıları) bırakmak için gerçekten işe yarayabiliyor ancak dikkatli kullanılmalı. Sakızın kendisi de bağımlılık yapabiliyor hatta sigaraya yeniden başlamaya dahi sebep olabilir.

Nikotin krizinin vurduğu zamanlarda bir tane sakız alıp çiğnemek gerçekten rahatlatıyor. Ağız tiryakiliğinden ziyade nikotin bağımlısı olanlar (canı sigara istemese bile sigaranın getirdiği hoş rahatlama ve lezzeti isteyenler), sakızdan kana karışan nikotinletatmin olabiliyor. Tabii burada amaç, bir bağımlılığı başkasına dönüştürmek olmadığından, sakızı keyif için çiğnemiyoruz. Zaten tadı da keyif için çiğnenmeyecek derecede acı. Belki de o nedenle böyle bir tadı var. Amaç sigarayı bırakmak olduğu için, sadece kriz çok vurduğunda sakız çiğnenmeli. Sigara içimi devam ederken (sigarayı azaltmak gibi amaçlarla) sakız kesinlikle çiğnenmemeli.

Yani aslında sakız sigarayı bıraktırmıyor. Nikotin krizinin tavan yaptığı ve yeniden bir sigara içmenin eşiğine gelindiği zamanlarda hafiften destek oluyor. Ancak sigarayı bırakmanın ardından sakız da sıklıkla çiğnenirse, vücut nikotin bağımlılığını tamamen temizleyemiyor. Az da olsa nikotin gelmeye devam ettiğinden, ara sıra beyin nikotin istemeye devam ediyor. Bu da sigarayı bırakışın ikinci ayında dahi yeniden sigaraya dönmeye sebep olabilir. Sigarayı bırakmanın ardından en kısa sürede sakız kullanımına da son vermek gerek kanımca.

Bant, pastil, sprey veya benzeri diğer yöntemleri şahsen denemedim. Ama pek farklı olduğunu sanmıyorum. Vücuda nikotin girişi devam ettiği sürece, yöntem hiç önemli değil, bağımlılık devam ediyor.

Diğer taraftan; bu tarz yöntemlerin uzun kullanımının kanser yapabildiğine veya sigarayı bırakmada hiçbir faydası olmadığına dair ilginç araştırmalar da internette mevcut. İsterseniz araştırabilirsiniz.

Ne iğrenç birşey şu bağımlılık yahu… Zorlayan kimse olmamasına rağmen, kurtulamıyor insan. Bir naletten kurtulmak isterken başka birşeylere sarılmanın hesabını yapıyor.